Trots

“Als je mijn Bevalcursus volgt, krijg jij die fantastische thuisbevalling! “

Vandaag kwam ik er weer eentje tegen. Zo’n post van een zelfbenoemde bevallings-expert. “Doe dit of dat en: Je bevalling gaat zoals jij wil”

Irritatie, frustratie en verdriet vechten dan om mijn aandacht. Want het is zo’n ongelooflijke onzin.

Tegen iedereen die dit soort dingen verkondigt zou ik willen zeggen:
Sta je er wel eens bij stil wat zo’n opmerking kan losmaken bij vrouwen bij wie die thuisbevalling niet “gelukt” is?

Vrouwen die, net als in jullie posts, óók in de veronderstelling waren dat ze zich goed hadden voorbereid, konden ontspannen, ademhalingsoefeningen hadden geoefend, vertrouwen hadden in hun lijf en zorgverleners.

Maar bij wie het anders liep. Nachtenlang voorweeen, tè heftige pijn. Of misschien wel meconium, koorts of een vroeggeboorte.

Zeker, voorbereiding op de bevalling is belangrijk en zinvol. Onmisbaar zelfs, als je het mij vraagt. Zowel praktisch, lichamelijk, en mentaal.

Maar het is geen garantie voor “succes”. En al helemaal geen kwestie van “falen” als het niet “lukt”.

Ik zie als gynaecoloog hèèl veel vrouwen die het gevoel hebben dat ze hebben gefaald. Omdat die thuisbevalling niet is ‘gelukt’, of een vaginale bevalling, of bevallen zonder pijnstilling. Ook vrouwen die niet blanco of naïef de bevalling ingingen, maar al het soort dingen hebben gedaan die deze instagrammers noemen.

Laten we alsjeblieft niet de illusie wekken dat alles aan een bevalling maakbaar is.
Je bereidt je voor, leest je in, oefent met manieren om weeen op te vangen, luistert naar je lichaam, denkt na over wat je belangrijk vindt en wel/niet wil, probeert met een positieve (groei)mindset de bevalling in te gaan.

En dan… 🍀
Dan is het aan de natuur & je lijf.
Je lichaam kán niet falen.
Jij kán niet falen.
❤️

Hoe je bevalling VERLOOPT, daar heb je soms een beetje invloed op, zeker. Maar het is echt ook vaak een kwestie van geluk of pech.
Hoe je je bevalling ERVAART, daar heb je invloed op!

Ik spreek uit ervaring.
Niet alleen de 1000+ bevallingen die ik als gynaecoloog heb begeleid.

Maar ook, en vooral, de 2 bevallingen die ik zelf heb mogen ervaren.

Mijn eigen bevallingen, allebei:
✅ super voorbereiding : meerdere cursussen, allerlei oefeningen, samen met m’n partner
✅ nagedacht over sfeer (muziek, licht, zoutlamp vergeten 🤣)
✅ een top-team aan zorgverleners in wie ik alle vertrouwen had
✅ goed nagedacht wat ik belangrijk vond en wel en niet wilde
✅ duidelijk geboorteplan waarin ik aangaf wat ik nodig had om me gerespecteerd en veilig te voelen
✅ een heel open mindset over hoe het zou lopen
✅ bevalling vanzelf begonnen rond de uitgerekende datum

En gebeurde er 2x hetzelfde?
Nee, natuurlijk niet 🤷‍♀️

Baby 1: sterrenkijker, niet vorderende ontsluiting, van 5 naar 10 cm deed ik 14 uur over, epiduraal, 2.5 uur persen, vacuüm met OK stand-by, baby matige start. Nét geen fluxus. Van begin tot einde: 24 uur.

Baby 2: 1e VT 6 cm, 3 uur later VO, half uur persen, in bad geboren, goede start. Thuis .

Medisch gezien een wereld van verschil. Toch waren beide heel goede ervaringen. Ik voelde me gehoord, gesteund, veilig, en had autonomie, regie waar ik dat wilde.
Dáár kun je je op voorbereiden.

En ik was trots. Super trots op mezelf. Zoals ik nog nooit geweest was. 💪Allebei de keren. 💫