Pijnstilling tijdens de bevalling

Richtlijn versus Realiteit. Elke vrouw heeft recht op 24/7 medicamenteuze pijnbestrijding. Maar in de praktijk kan niet altijd aan deze verzoeken worden voldaan.

Artikel in NRC waarvoor journalist Floor Bakhuys Rozenboom mij en anderen interviewde: https://www.nrc.nl/nieuws/2021/08/03/de-anesthesioloog-is-er-bij-zware-pijn-niet-altijd-a4053573?t=1628113567

Uit het artikel: ‘Volgens Claire Stramrood, gynaecoloog in het Flevoziekenhuis, is dat een mooie uitkomst, maar biedt het onderzoek geen sluitend antwoord op sommige knelpunten die worden gesignaleerd. „Als in een ziekenhuis 24/7 een ruggenprik kan worden aangeboden, zegt dat nog niets over hoelang een vrouw daar gemiddeld op moet wachten. Ook zegt het niets over hoe vaak en hoelang voor een overbrugging wordt gekozen met Remifentanil, wat voor kortere periodes een prima alternatief kan zijn, maar zeker bij langere, moeizaam verlopende bevallingen geen volwaardige vervanging is van een ruggenprik.”’

En: ‘Ook gynaecoloog Stramrood benadrukt het belang van eerlijke en tijdige communicatie. „Ik doe al jaren onderzoek naar traumatische beval-ervaringen en daarbij zien we dat vrouwen een groot incasseringsvermogen hebben en best begrip kunnen opbrengen voor dingen die niet goed gaan tijdens de bevalling of anders lopen dan gedacht, mits ze zich maar gehoord, gerespecteerd en geïnformeerd voelen. Als vrouwen negatief op hun bevalling terugkijken, heeft dit vaak te maken met gebrekkige communicatie en het gevoel van onmacht dat daaruit voortkomt.”
Daarom is verwachtingsmanagement voor een bevalling in het ziekenhuis volgens Stramrood ook zo cruciaal: „Licht vrouwen al tijdens de zwangerschap voor over wat in het ziekenhuis wel en niet mogelijk is qua pijnbestrijding. Als je de bevalling ingaat met de verwachting en het vertrouwen dat je sowieso een ruggenprik krijgt als de pijn voor jou ondraaglijk wordt en dat blijkt niet zo te zijn, dan kan dat heel beangstigend en zelfs traumatisch zijn. En daar zijn alle zorgverleners het volgens mij over eens: elke traumatische bevallingservaring is er een te veel.”’